Photo Explorations

Ένα προσφυγικό έθιμο που το έφεραν το 1922 οι «Σακπασιώτες» από τα εφτά απέναντι χωριά της Ανατολικής Θράκης, όταν μετεγκαταστάθηκαν στις καινούργιες τους πατρίδες στη Δυτική Θράκη. Το χριστουγεννιάτικο έθιμο του "ΠΟΥΡΠΟΥΡΗ" προέρχεται από την Ανατολική Θράκη όπου και αναβίωνε τη δεύτερη και τρίτη ημέρα των Χριστουγέννων. Με αυτή τη μορφή και ονομασία γίνεται στις μέρες μας στα χωριά Ισαάκιο και Χειμώνιο του Νομού Έβρου των οποίων οι κάτοικοι κατάγονται από την Ανατολική Θράκ η.Τα κεντρικά πρόσωπα του εθίμου είναι ο Πουρπούρης και η γυναίκα του η Κορτοπούλα. Ο Πουρπούρης είναι μεταμφιεσμένος, φοράει μάσκα και κρεμάει κουδούνια, συμβολίζει το χειμώνα με τις δυσκολίες του και την άγρια όψη του που φοβίζει τους πάντες ακόμα και τα κακά πνεύματα που φεύγουν αυτή την εποχή, χάριν και της δικιάς του συνδρομής. Η Κορτοπούλα συμβολίζει τη γη και τη γονιμότητα και κατ΄επέκταση την άνοιξη και την έλευσή της μετά το χειμώνα. Την Κορτοπούλα υποδύεται άντρας ντυμένος γυναίκα, μια και στ

Το  Διδυμότειχο  ( τουρκικά: Dimetoka, Ντιμετόκα ) είναι πόλη της Θράκης με πληθυσμό 9.263 κατοίκους,έδρα του ομώνυμου δήμου της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Βρίσκεται σε απόσταση 85 χιλιομέτρων από την Αλεξανδρούπολη και 2 χιλιομέτρων από τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία. Σύμφωνα με μια θεωρία, το όνομά της το πήρε από τα διπλά τείχη του Κάστρου (που ονομάζεται και  Καλέ ), ενώ σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, το όνομα οφείλεται στις δύο αντικριστές οχυρωμένες πόλεις (οι δύο οχυρώσεις, η μία στο σημερινό Καλέ και η άλλη στον απέναντι λόφο, της Αγίας Πέτρας, που τον 3ο μ.Χ. εξυπηρετούσαν τους Ρωμαίους, οι οποίοι αντιμετώπιζαν βαρβαρικές επιδρομές). Παλαιότερα η ρωμαϊκή πόλη  Πλωτινόπολη  βρισκόταν στον λόφο της Αγίας Πέτρας, όπου τα τελευταία χρόνια γίνονται αρχαιολογικές ανασκαφές και προσπάθεια ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου. Σώζονται ακόμα τα δεσμωτήρια, όπου είχε φυλακιστεί ο βασιλιάς της Σουηδίας Κάρολος ΙΒ' το 1713 από τους Οθωμανούς.Το Τέμενος Βαγιαζ

Ο Πεντάλοφος είναι το σημαντικότερο χωριό από τα Μαστοροχώρια του νομού Κοζάνης. Βρίσκεται πάνω στο πέρασμα από την δυτική Μακεδονία στην Ήπειρο και αυτή η προνομιακή του θέση βοήθησε το χωριό να αναπτυχθεί στο παρελθόν. Η ανάπτυξη του χωριού στο παρελθόν είναι αποτυπωμένη στην εικόνα του. Είναι σχεδόν εξ' ολοκλήρου πετρόχτιστο χωριό: οι κάτοικοί του ήταν ξακουστοί χτίστες, οι οποίοι μάλιστα ανέπτυξαν και δική τους γλώσσα, τα  κουδαρίτικα . Λόγω της πανέμορφης και με προσοχή στη λεπτομέρεια αρχιτεκτονικής του, σήμερα έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός. Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται το μνημείο της Γυναίκας της Πίνδου, ενώ η εκκλησία του Αγίου Αχιλλείου αποτελεί το παλαιότερο σωζόμενο κτίσμα στο χωριό (1742). Είναι σχεδόν εξολοκλήρου πετρόχτιστο χωριό -οι κάτοικοί του ήταν  ξακουστοί χτίστες,  οι οποίοι μάλιστα ανέπτυξαν και δική τους γλώσσα, τα  κουδαρίτικα.  Εκτός από τα περίπου 500 καλοδιατηρημένα διώροφα και τριώροφα πετρόκτιστα του χωριού, θα δείτε την τέχνη των μαστό